‘De Hollander moest het land dat hij bewoont eerst op de zee veroveren. Het lag zo laag dat hij het door dijken tegen de zee moest beschermen. De dijk is het begin en het eind van zijn nationale leven. De massa der mannen vereenzelvigt zich met de dijk; eendrachtig stellen ze zich teweer tegen de zee.(…) Op een eigenaardige en onmiskenbare manier dragen de Hollanders in tijden van ernstige bedreiging hun grenzen tegen de zee in zich’

‘De rivier is de massa in haar ijdelheid, de massa die zich te kijk stelt. Het element van het gezien worden is niet minder belangrijk dan de richting. Zonder oever geen rivier, de haag van planten is als die van de mensen’

(Elias Canetti in Massa en Macht)