Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars
Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars
Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars
Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars
Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars
Izzy F.Stone, journalist 1907-1989, editor I.F.Stone’s weekly: ‘Alle regeringen worden geleid door leugenaars

Welkom op polderpers.nl - de site van Rudie van Meurs

De enige reden waarom een verslaggever schrijft is dat hij gelezen wil worden. De enige reden waarom hij via radio en televisie informatie verspreidt is dat hij gehoord wil worden. Wat is er mooier dan dat alles wat hij schrijft en zegt nu nog meer ‘eeuwigheidswaarde’ krijgt via internet.

Op deze website vindt u artikelen die ik de laatste jaren geschreven heb voor verschillende kranten, week- en maandbladen. U komt ook draaiboeken tegen van radiodocumentaires en televisieprogramma’s – die vervolgens weer te beluisteren of te zien zijn op de websites van bijvoorbeeld de VPRO. U treft ook ‘collegedictaten’ en inleidingen aan die ik houd tijdens trainingen voor journalisten in binnen- en buitenland. U vindt er algemene informatie en mijn CV.

Ik stel het op prijs als u reageert. Wie weet komt u wel met tips, feiten en ideeën die kunnen bijdragen tot nog meer publicaties. En misschien dat die nieuwe publicaties kunnen helpen mensen nog mondiger en zelfstandiger te maken. Of, zoals de Amerikaanse journalist I.F.Stone ooit schreef: ‘Wie op de hoogte is, weet dat het stinkt en waar de stank vandaan komt’.

ZOUTE AARDE
November 2021  (236 pagina’s / Uitgeverij Polderpers)

‘Een grote geschiedenis door de ogen van een kleine jongen. Een overweldigend portret van een verloren dorp en een verloren tijd. Een klein meesterwerk.’
Geert Mak

‘Van Meurs is een meester in het beschrijven. Dat doet hij in prachtige woorden die allang zijn verdwenen.’
– 
Michaja Langelaan (Argus, december ’21)

Eerst is er de oorlog. Daarna volgt De Ramp. Dan begint de wederopbouw en wordt het dorp overvallen door een stille revolutie. Niets blijft meer zoals het is geweest. In enkele decennia wordt een geschiedenis van een kleine duizend jaar zo goed als uitgewist. Het dorp raakt onttakeld. De acht kruideniers, de vijf bakkers, de drie slagers, de twee groenteboeren, de textielhandelaar, de boekwinkel, de drie smederijen etc. gaan failliet of laten zich uitkopen. De twee vlasfabrieken leggen het af tegen de komst van kunststof uit verre landen. De melkfabriek wordt opgeslokt door een combinatie met andere principes. De veertig grote en kleine boeren worden verdreven door de mateloze plannenmakers van de overheid of verleid door uitzinnige bedragen van projectontwikkelaars. Vanuit het westen waait de wind een permanente zure, giftige stank aan van de chemie, die plotseling is doorgebroken en de wereld zal gaan beheersen. Het eiland Rozenburg wordt omgewoeld. Roofvogels vallen dood uit de lucht, notenbomen gaan dood, mensen sterven aan astma en bronchitis. Het kostbare natuurgebied ‘De Beer’ wordt vernietigd en aan de horizont ontstaat een mastbos van flikkerende, vuurspuwende, ijzeren pijpen.

Dit is het verhaal van het dorp Zuidland op Voorne en Putten, verteld door Rudie van Meurs die daar werd geboren en woonde. Het staat model voor tientallen andere dorpen waar de geschiedenis zich op eenzelfde manier voltrekt. Ooit zelfstandige, autonome dorpen, zelfvoorzienend, zelfredzaam met in vrijwel elk huis een ambacht, een winkel of gedoe die anderen tot voordeel zijn, op ideeën brengt en werk oplevert. Voorbij.

Op Zuidland heeft de bevolking zich intussen enige malen verdubbeld, een ontwikkeling die voorlopig nog wel door zal gaan. Op de plaats van de melkfabriek staat nu een discount die ook brood en vlees en pleisters en motorolie en onderbroeken verkoopt – concurrentie bestaat niet meer. Alles wat groot is heeft het kleine verpulverd. Het dorp heeft zich intussen ontwikkeld tot een slaapdorp van Europoort, met oneindig gekopieerde woningen zonder enige oorspronkelijkheid. Mooie, oude boerderijen zijn verbouwd tot zorginstellingen voor gehandicapte kinderen. Een idee van slimme zakenmensen die doen wat de overheid nalaat. De machtige gereformeerde kerk is wat eigentijdser geworden, met nog maar één dienst op zondag en straks – als de consistorie het algoritme gaat inzetten voor het gunstigste tijdstip van kerkgang – nóg minder.

Er wonen nu zo’n zesduizend mensen die elkaar niet of nauwelijks kennen. Daarom ook dit boek om de nieuwe bewoners te herinneren aan de geschiedenis die aan hun komst voorafging.

Bestel ZOUTE AARDE op BOL.com

 

Polderpers